آزاتیوپرین چیست و چه کاربردی دارد؟

نام انگلیسی دارو:

نام تجاری:

آزاتیوپرین متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی شناخته می شوند. از این دارو برای جلوگیری از رد عضو در افرادی که پیوند کلیه انجام داده اند، استفاده می شود. آزاتیوپرین معمولاً همراه با سایر داروها مصرف می شود تا کلیه جدید بتواند عملکرد طبیعی داشته باشد. آزاتیوپرین همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود. در این شرایط، سیستم دفاعی بدن (سیستم ایمنی بدن) به مفاصل سالم حمله می کند.

در داروباکس می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص روماتولوژی در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

آزاتیوپرین در پیوند کلیه و درمان آرتریت روماتوئید یا آتروز استفاده می شود.

نحوه ی مصرف و دوز مصرفی آزاتیوپرین به چه شکل است؟

آزاتیوپرین را طبق دستور پزشک و معمولاً یک یا دو بار در روز به صورت خوراکی مصرف کنید.
آزاتیوپرین را همراه غذا بخورید تا ناراحتی معده را کاهش دهد.
دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی، وزن و پاسخ به درمان است.
دوز خود را افزایش ندهید و از این دارو بیشتر یا بیشتر از زمان تجویز استفاده نکنید.
برای درمان آرتروز، ممکن است ۲ ماه طول بکشد تا علائم شما بهتر شود.
اگر وضعیت شما بعد از ۳ ماه درمان بهتر نشد، به پزشک خود بگویید.

دوز لازم در پیوند کلیه:

میزان مورد نیاز برای جلوگیری از رد پیوند و به حداقل رساندن سمیت در بیماران جداگانه متفاوت خواهد بود.
دوز اولیه معمولاً ۳ تا ۵ میلی گرم در کیلوگرم در روز است که از زمان پیوند آغاز می شود.
در پیوند کلیه معمولاً به عنوان یک دوز منفرد روزانه در روز و در موارد جزئی ۱ تا ۳ روز قبل از پیوند تجویز می شود.
کاهش دوز به میزان نگهداری از ۱ تا ۳ میلی گرم در کیلوگرم در روز معمولاً امکان پذیر است.

دوز لازم روماتیسم مفصلی:

آزاتیوپرین معمولاً به صورت روزانه تجویز می شود.
دوز اولیه به صورت یک دوز یا دو بار در روز باشد.
اگر سمیت جدی وجود نداشته باشد و پاسخ اولیه نامطلوب باشد، دوز ممکن است افزایش یابد.
از ۶ تا ۸ هفته شروع می شود و پس از آن مرحله به مرحله در فواصل ۴ هفته ای شروع می شود.
پاسخ درمانی معمولاً پس از ۶ تا ۸ هفته درمان،رخ می دهد.
بیمارانی که پس از ۱۲ هفته بهبود نیافته اند، می توانند مقاوم به درمان باشند.
ممکن است در طولانی مدت در بیمارانی که پاسخ بالینی دارند ادامه یابد، اما بیماران باید با دقت کنترل شوند.
برای کاهش خطر مسمومیت ها باید به دنبال کاهش تدریجی دوز بود.

عوارض جانبی آزاتیوپرین چیست؟

قرص خوراکی آزاتیوپرین خواب آلودگی ایجاد نمی کند، اما می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.

عوارض جانبی شایع:

عوارض جانبی شایع تری که با آزاتیوپرین اتفاق می افتد عبارتند از:

تعداد گلبول های سفید پایین
عفونت ها
مشکلات معده
حالت تهوع، اسهال و استفراغ

عوارض جانبی جدی:

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

این مشکلات معمولاً در چند هفته اول شروع دارو اتفاق می افتد.

علائم پانکراتیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد شدید شکم
مدفوع چرب
خستگی شدید
کاهش بیش از حد وزن

عوارض جانبی آلرژیک:

واکنش شدید آلرژیک که علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

موارد احتیاط و هشدار در مصرف آزاتیوپرین چیست؟

قبل از مصرف آزاتیوپرین، اگر به آن یا به مرکاپتوپورین حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود بگویید.
آزاتیوپرین ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. وقت خود را در زیر نور آفتاب محدود کنید. از غرفه های برنزه کننده و چراغ های آفتاب پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید.
پزشک شما ممکن است شما را راهنمایی کند که هنگام استفاده از این محصول از فتوتراپی اجتناب کنید.
آزاتیوپرین می تواند شما را در معرض ابتلا به عفونت قرار دهد یا ممکن است عفونت های فعلی را بدتر کند. اگر در معرض عفونت یا جزئیات بیشتر هستید با پزشک خود مشورت کنید.
قبل از انجام جراحی، کلیه ی محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.

آزاتیوپرین می تواند شما را در معرض ابتلا به عفونت قرار دهد یا ممکن است عفونت های فعلی را بدتر کند.

سابقه پزشکی:

قبل از استفاده از آزاتیوپرین، سابقه ی پزشکی خود را به پزشک یا داروساز بگویید به طور مثال :

بیماری کلیوی
بیماری کبدی
سرطان
برخی از اختلالات آنزیمی (کمبود TPMT، کمبود NUDT15)

واکسیناسیون:

بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید.
از تماس با افرادی که اخیراً واکسن زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.

آزاتیوپرین و بارداری:

از آنجا که آزاتیوپرین از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند.
زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند نباید این دارو را مصرف کنند یا گرد و غبار قرص ها را تنفس کنند.

چه داروهایی با آزاتیوپرین تداخل دارویی دارند؟

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.

نکته ی بسیار مهم: آزاتیوپرین بسیار شبیه مرکاپتوپورین است. هنگام استفاده از آزاتیوپرین از داروهای حاوی مرکاپتوپورین استفاده نکنید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با آزاتیوپرین تداخل داشته باشند عبارتند از:

فبوکوستات
استفاده قبلی یا فعلی از داروهای خاص سرطانی (مانند سیکلوفسفامید، ملفالان)
سایر داروهایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند یا خطر عفونت را افزایش می دهند (مانند ریتوکسیماب، توفاسیتینیب)

آزاتیوپرین بسیار شبیه مرکاپتوپورین است. هنگام استفاده از آزاتیوپرین از داروهای حاوی مرکاپتوپورین استفاده نکنید.

علائم اوردوز با آزاتیوپرین چیست؟

اگر کسی بیش از حد مصرف کرده و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفس دارد، با اورژانس تماس بگیرید.

منبع: webmd/ healthline/ rxlist/ uptodate

داروی آزاتیوپرین چیست؟ کاربرد و عوارض مصرف آزاتیوپرین