داروی فلووکسامین چیست؟ کاربرد و عوارض مصرف فلووکسامین

فلووکسامین چیست و چه کاربردی دارد؟

نام انگلیسی:

نام تجاری:

فلووکسامین، یک داروی ضدافسردگی از دسته مهارکننده های بازجذب انتخابی سرتونین (SSRTs) می باشد. در واقع کاربرد اصلی این دارو در رفع بیماری افسردگی می باشد.

از دیگر کاربردهای این دارو  (خارج از برچسب یا Off-label) کنترل و درمان پرخوری عصبی، افسردگی اساسی یا ماژور، حمله هراس یا پانیک، اختلالات اضطرابی پس از سانحه، و هراس اجتماعی می باشد. لازم به ذکر است که برخی منابع کنترل افسردگی ماژور را به عنوان یکی از درمان های اصلی در نظر گرفته اند.

در داروباکس می‌توانید با بهترین روانپزشک در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

نحوه عملکرد داروی فلووکسامین

این دارو به صورت انتخابی از بازجذب سرتونین در فضای سیناپسی نورون ها جلوگیری می کند. این دارو کمترین میزان تمایل را به گیرنده های دوپامینی، آدرنرژیک- هیستامین و کولینرژیک دارد.

میزان مصرف و دوز مصرفی داروی فلووکسامین

• اختلالات وسواس جبری (Obsessive-compulsive disorder):

برای استفاده خوراکی دارو در این مورد، در ابتدا ۵۰ میلی گرم یک بار در روز ترجیحا در زمان خواب مصرف شده و سپس بر اساس پاسخ مصرف و میزان تحمل، در عرض ۴ تا ۷ روز، ۵۰ میلی گرم اضافه می شود که دوز بیشینه مصرف ۳۰۰ میلی گرم در روز خواهد بود.

• پرخوری عصبی (Bulimia nervosa):

در ابتدا با ۵۰ میلی گرم خوراکی شروع می شود و سپس بر اساس پاسخ دهی و تحمل تا دوز ۳۰۰ میلی گرم در روز افزایش داده خواهد شد. این دوز می تواند به صورت یک یا دو بار در روز مصرف گردد.

• افسردگی اساسی (Major Depressive disorder):

برای استفاده خوراکی دارو در این مورد، در ابتدا ۵۰ میلی گرم یکبار در روز مصرف شده و سپس بر اساس پاسخ مصرف و میزان تحمل، به دوز معمول ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم در روز یا نهایتا دوز بیشینه ۳۰۰ میلی گرم در روز می رسد.

• اختلالات پانیک (Panic disorder):

در ابتدا با میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم روزانه شروع می شود و آرام آرام بر اساس جواب دهی و تحمل بیمار به دوز ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم روزانه می رسد. این دوز ممکن است برای بیمارانی که به درمان با دوز ذکر شده پاسخ ندهند، بعد از چندین هفته درمان به ۳۰۰ میلی گرم برسد.

• اختلالات اضطرابی پس از یک سانحه (Post-traumatic stress disorder):

در ابتدا با میزان ۵۰ میلی گرم خوراکی به صورت روزانه مصرف می شود و بر اساس پاسخ دهی و تحمل بیمار به ۱۰۰ تا ۲۵۰ میلی گرم در بزرگسالان و همچنین ۱۰۰ میلی گرم در بیماران مسن افزایش داده خواهد شد. این دوز نباید از ۳۰۰ میلی گرم تجاوز نماید.

• هراس اجتماعی (Social phobia):

برای این مورد در ابتدا ۵۰ میلی گرم روزانه به بیمار داده شده و در طول حداقل یک هفته، ۵۰ میلی گرم دیگر اضافه خواهد شد. دوز معمول بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز است.

• اختلالات اضطراب اجتماعی (Social anxiety disorder):

برای این مورد در ابتدا ۵۰ میلی گرم روزانه به بیمار داده شده و در طول حداقل یک هفته، ۵۰ میلی گرم دیگر اضافه خواهد شد. دوز معمول بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز است.

[alert btn_link=”https://doctoreto.com” btn_text=”مشاوره با پزشک”]توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به روانپزشک متخصص مراجعه کنید.[/alert]

روانپزشک این دارو را برای شرایط فعلی شما تجویز کرده‌است از این رو از استفاده خودسرانه جدا خودداری کنید.

عوارض جانبی داروی فلووکسامین

عوارض جانبی شایع:

• تهوع
• استفراغ
• خواب آلودگی
• گیجی
• از دست دادن اشتها یا بی اشتهایی
• اختلالات خواب و یا بی خوابی
• ضعف
• تعریق
• انزال غیر طبیعی
• خشکی دهان
• دردهای عضلانی
• یبوست
• بدن درد
• سوء هاضمه.

سندروم سروتونین:

با توجه با مکانیسم دارو در مهار بازجذب انتخابی سروتونین، ممکن است با عارضه نادری مانند سندرم سروتونین همراه گردد که شامل موارد زیر می باشد. در این حالت، چنانچه بیمار با علائمی مانند تپش قلب و افزایش میزان ضربان قلب به صورت غیر طبیعی، تهوع و استفراغ شدید، توهم، گرفتگی عضلات، عدم تمرکز بر محیط اطراف، تب بدون علت، آشفتگی غیر معمول و بی قراری مواجه گردید، می بایست سریعا به روانپزشک معالج خود و یا یکی از مراکز درمانی مراجعه نماید.

نعوظ طولانی مدت:

عارضه بسیار نادر دیگر این دارو، بروز نعوظ طولانی مدت به میزان بیش از ۴ ساعت بوده که در این مورد حتما می بایست دارو قطع شده و درمان صورت گیرد.

واکنش های آلرژیک:

این دارو ممکن است در موارد نادری باعث بروز واکنشهای افزایش حساسیت گردد. که شامل مواردی مانند خارش های شدید، کهیرهای پوستی، اختلال در تنفس، گیجی مزمن، تورم در نواحی زبان، گلو و صورت می باشد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی داروباکس استفاده کنید.

موارد احتیاط و منع مصرف داروی فلووکسامین

هشدار جدی:

در مطالعات کوتاه مدت اثبات شده که داروهای ضد افسردگی ممکن است در افرادی که دچار افسردگی اساسی هستند، باعث افزایش ریسک خودکشی، یا افزایش تفکر یا رفتارهای منجر به خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان زیر ۲۴ سال می گردد. خطر افکار مربوط به خودکشی در جوانان بالای ۲۴ سال کمتر دیده می شود و از سوی دیگر در سنین بالای ۶۵ سال کاهش خواهد یافت.

سابقه بیماری:

چنانچه بیمار سابقه فامیلی بیماری های اعصاب و روان مانند مانیا، اختلالات دو قطبی یا تفکرات خودکشی داشته باشد، و یا همچنین اگر خود بیمار یا فردی از افراد خانواده دچار مشکلات یا بیماری های کبدی، تشنج، افت سطح خونی سدیم، اختلالات یا زخمهای گوارشی، اختلالات خونی، و یا گلوکوم باشند، می بایست این دارو را با احتیاط مصرف نمایند.

نکات مهم:

• سطح خونی این دارو ممکن است در بیمارانی که سیگار می کشند، کمتر بوده و از این رو می بایست دوز دارو در نظر گرفته شود.
• فلووکسامین ممکن است قلب را با حالتی آریتمیک مانند طولانی شدن موج QT مواجه نماید. از این رو می بایست این عارضه در بیمارانی که از قبل دچار اختلالات قلبی بوده باشند، در نظر گرفته شود.

کودکان:

• در کودکان ممکن است در حین مصرف دارو، بی اشتهایی اتفاق بیفتد که این مورد را باید جدی گرفت و پایش وزن کودک را به طور منظم انجام داد.

بارداری:

• مصرف این دارو در بارداری تنها زمانی مجاز است که استفاده آن ملزم گردد.
• در پاره ای مطالعات مشاهده شده که در نوزاد تازه متولد شده که مادر او در ۳ ماه آخر بارداری دارو را مصرف کرده است، سندرم محرمیت دارو بروز نموده که عوارضی همچون سختی در مکیدن یا تنفس، تشنج، سفتی عضلات، و یا گریه های ممتد از نشانه های آن می باشد.

تداخلات دارویی با فلووکسامین

داروهای مداخله کننده با فلووکسامین شامل موارد زیر است:

• الکل
• آلپرازولام
• دیازپام
• آمفتامین ها
• آنتی کوآگولانت ها و یا رقیق کننده های خون مانند انوکساپاران یا هپارین، آسپرین، کلوپیدوگرل، آپیکسابان و دابیگاتران
• ضد تهوع هایی مانند مهارکننده های ۵- هیدروکسی تریپ تامین (اندانسترون)، بوپروپیون، بوسپیرون، داپوکستین، دولوکستین، هالوپریدول، سیتالوپرام
• مشتقات ارگوت، کافئین و محصولات حاوی کافئین، لیدوکائین، ملاتونین، دسموپرسین، کانابی دیول، سیلوستازول، کلونیدین
• داروهای مهار کننده پمپ اسید معده مانند لنزوپرازول
• آنتی بیوتیک هایی مانند لینزولاید
• برخی آنتی هیستامین ها مانند ستیریزین و دیفن هیدرامین
• برخی ضد التهابهای غیر استروییدی مانند سلکوکسیب
• همچنین مواردی مانند گریپ فروت و چای سبز.

علائم اوردوز

از مهمترین علائم اوردوز موارد زیر است:

• اختلال در تنفس
• کاهش یا افزایش غیر طبیعی ضربان قلب
• تشنج.

راهنمای مراجعه به روانشناس

اضطراب و افسردگی دو بیماری به هم آمیخته اند که می توانند ریشه ی بسیاری از مشکلات جسمانی و روانی دیگر نیز باشند. تشخیص و درمان به موقع آن ها واجب است. بی خوابی و اختلالات خواب یکی  از شایع ترین مشکلاتی است که میزان مراجعه زیادی به روانشناس را دربرمی گیرد. اگر برای درمان مشکلات خواب، داروی استازولام یا هر داروی دیگری را مصرف می کنید، می توانید با مشاوره تلفنی روانشناس در سامانه داروباکس، از نحوه مصرف صحیح دارو آگاه باشید.

منبع: webmd,Medscape App , Up-to-date App