قبل از مصرف دارو چه چیزهایی باید بدانید

آراسل® را در موارد زیر مصرف نکنید:

  • در صورت وجود حساسیت به سیتارابین یا هر یک از ترکیبات موجود در آراسل®.
  • در صورت کمبود گلبول های سفید و قرمز و پلاکت های خون که در اثر بیماری توموری ایجاد نشده اند.
  • درمان با دوز بالای سیتارابین در بیماران بزرگتر از ۶۰ سال فقط باید پس از ارزیابی دقیق احتمال خطر انجام شود.

سیتارابین نباید در دوران حاملگی استفاده شود؛ در صورت نیاز به درمان در دوران شیردهی، باید شیردهی متوقف شود

 

توصیه های عمومی

دارو را دور از دید و دسترس  اطفال نگهداری کنید.

دارو را پس از پایان تاریخ مصرف، استفاده نکنید. تاریخ انقضای دارو روی جعبه محصول مشخص شده است. تاریخ انقضا به آخرین روز از ماه ذکر شده گفته می شود.

پس از باز کردن باقیمانده محلول دور ریخته شود.

در صورتی که با هر عارضه ای شامل آنچه در بروشور ذکر شده یا نشده مواجه شدید حتما پزشک یا داروساز خود را آگاه کنید.

این دارو فقط برای شخص شما تجویز شده است لذا از دادن آن به دیگران بدون تجویز پزشک جدا خودداری فرمایید حتی اگر علائم بیماری آنها مشابه بیماری شما باشد.

 

شرایط نگهداری:

در دمای پایین تر از ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری شود.

عکس دارو

شکل و قدرت دارویی

دارو به صورت محلول شفاف و بدون رنگ تا مایل به زرد و عاری از ذره است.

آراسل® به صورت بسته های ۱، ۵ و ۱۰ عددی ویال با حجم ۲۰ میلی لیتر محلول جهت انفوزیون، عرضه می شود. محلول جهت انفوزیون آراسل® حاوی سدیم می باشد، یک ویال حاوی ۲۳۱/۲ میلی مول سدیم (۳/۵۱ میلی گرم) می باشد. در صورت داشتن رژیم کنترل شده سدیم (مصرف کم سدیم یا نمک) باید دقت لازم صورت گیرد.

موارد مصرف

آراسل® جهت درمان موارد زیر استفاده می شود:

  • لنفوم غیر هوچکین عود کننده (مقاوم به درمان)
  • لوکمی غیر لنفوسایتیک حاد عود کننده
  • لوکمی لنفوبلاستیک حاد عود کننده
  • لوکمی حاد عود کننده
  • لوکمی با ریسک مشخص

-لوکمی ثانویه بعد از  شیمی درمانی ویا پرتودرمانی

-پیدایش لوکمی بعد ازتغییر پره لوکمیا

  • اطمینان از بهبود در بیماران زیر ۶۰ سال مبتلا به لوکمی غیر لنفوسایتیک حاد

مقدار و نحوه مصرف

محلول انفوزیونی آراسل® به همراه سایر داروهای سایتواستاتیک به عنوان بخشی از پروتکل های پیچیده درمانی استفاده میشود: در درمان های با دوز بالا اغلب ۱ تا ۳ گرم سیتارابین به ازای هر متر مربع سطح بدن به صورت انفوزیون داخل وریدی در طول ۱ تا ۳ ساعت با فواصل درمانی ۱۲ ساعته به مدت ۴ تا ۶ روز تجویز می شود.

جهت تعیین دوز دقیق باید به پروتکل درمانی استاندارد موجود در مقالات تخصصی مراجعه شود.

در صورت وجود هرگونه سوال در خصوص درمان با پزشک معالج تماس بگیرید.

چگونه و چه موقع محلول انفوزیونی آراسل® باید استفاده شود؟

محلول انفوزیونی آراسل® اکثرا به عنوان بخشی از شیمی درمانی ترکیبی (به همراه سایر داروهای ضد تومور) استفاده می شود. محلول انفوزیونی آراسل® فقط به صورت انفوزیون وریدی قابل تجویز است.

در درمان با دوزهای بالا، احتمال بروز مشکلات سیستم اعصاب مرکزی باید در نظر گرفته شود.

سیتارابین قابل همودیالیز است (از طریق دیالیز خارج می شود). در بیمارانی که نیاز به دیالیز دارند محلول انفوزیونی آراسل® نباید بلافاصله قبل از دیالیز و یا در طول دیالیز استفاده شود.

محلول انفوزیونی آراسل®، محلول آماده برای مصرف می باشد.

جهت تهیه انفوزیون وریدی از محلول سدیم کلراید۹/۰ % یا محلول گلوکز ۵% می توان استفاده کرد.

ویال های آراسل® جهت یکبار مصرف می باشند.

چه مدت محلول انفوزیونی آراسل® را باید استفاده کرد؟

طول درمان توسط پزشک معالج براساس تشخیص تعیین می گردد.

از آنجا که هیچ آنتی دوت موثری موجود نمی باشد، باید احتیاط لازم در تجویز محلول انفوزیونی آراسل® بکار برده شود.  در موارد مصرف بیش از حد باید درمان های حمایتی نظیر تزریق خون و درمان با آنتی بیوتیک انجام شود.

 

موارد منع مصرف

آراسل® را در موارد زیر مصرف نکنید

  • در صورت وجود حساسیت به سیتارابین یا هر یک از ترکیبات موجود در آراسل®.
  • در صورت کمبود گلبول های سفید و قرمز و پلاکت های خون که در اثر بیماری توموری ایجاد نشده اند.
  • درمان با دوز بالای سیتارابین در بیماران بزرگتر از ۶۰ سال فقط باید پس از ارزیابی دقیق احتمال خطر انجام شود.

سیتارابین نباید در دوران حاملگی استفاده شود؛ در صورت نیاز به درمان در دوران شیردهی، باید شیردهی متوقف شود ( به بخش ” مصرف در دوران بارداری و شیردهی ” مراجعه کنید.

 

عوارض جانبی احتمالی

مانند تمام فرآورده­های دارویی، محلول انفوزیونی آراسل® هم ممکن است در برخی افراد موجب عوارض جانبی شود. عوارض جانبی با فراوانی‏های مشخصی به شرح زیر رخ می دهند:

 

عوارض بسیار شایع بیش از ۱ مورد در هر ۱۰ بیمار
عوارض شایع ۱ تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰ بیمار
عوارض نا شایع ۱ تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰ بیمار
عوارض نادر ۱ تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰ بیمار
عوارض بسیار نادر کمتر از ۱ مورد در هر ۱۰۰۰۰ بیمار
عوارض ناشناخته برای فراوانی این دسته از عوارض اطلاعاتی در دسترس نمی­باشد.

 

نئو پلاسم های خوش خیم , بدخیم و نامشخص (شامل کیست ها و پولیپ ها)

نادر: کک و مک (Lentigo)

اختلالات سیستم خون و لنفاوی

شایع: تغییر در شمارش سلول های خونی (لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، آنمی، مگالوبلاستوزیس)؛ در دوزهای معمول به صورت وابسته به دوز درمانی اتفاق میفتد، لکوپنی به کمترین میزان در روزهای ۱۲ تا ۲۴ می رسد.

کاهش رتیکولوسیت ها، تغییرات مورفولوژیک مغز استخوان

درمان با دوز بالا با میلوتوکسیسیتی قابل توجهی مرتبط است.

انواع خونریزی

نا شایع:  سرکوب سیستم ایمنی، سپسیس

اختلالات سیستم ایمنی

بسیار شایع : سندرم سیتارابین: شامل تب، درد عضلانی، دردهای استخوانی، درد قفسه سینه گاه و بیگاه، راش های ماکولوپاپولار، کونژکتیویت و بی قراری می باشد. علائم معمولا ۶ تا ۱۲ ساعت بعد از تجویز ظاهر می شود. کورتیکواستروییدها به عنوان درمان پیشگیری کننده موثر می باشند.

نا شایع : واکنش های حساسیتی از نوع فوری (کهیر، آنافیلاکسی)

اختلالات سیستم عصبی

اختلالات سیستم اعصاب مرکزی عموما در درمان با دوزهای بالا مشاهده می شوند. واکنش های سمیCNS  زمانی که مجموع دوز مصرفی سیتارابین کمتر از ۳۶ گرم به ازای هر متر مربع از سطح بدن باشد، نادر هستند.  عوامل مساعد کننده شامل سن بالا، نارسایی کبد و کلیه، درمان های قبلی CNS (پرتو درمانی و تزریق نخاعی سایر داروهای سایتواستاتیک) و سوء استعمال الکل می باشد. معمولا اختلالات سیستم اعصاب مرکزی قابل برگشت می باشند.

شایع: اختلالات مغزی (نیستاگموس، اختلال تکلم، آتاکسی، حالت های گیجی)، سردرد، افکار مختل، خواب آلودگی، لتارژی ، کما، تشنج  و بی اشتهایی

نادر: گیجی، التهاب اعصاب

ناشناخته: در موارد پراکنده گزارش هایی از آسیب های اعصاب محیطی پس از مصرف دوز بالای سیتارابین و مواردی از پارالیز صعودی پیشرفت کننده تاخیری گزارش شده است.

اختلالات چشمی :

شایع : ورم ملتحمه (Conjunctivitis) ، کراتیت ، ترس از نور ، سوزش چشم ، ریزش اشک شدید و اختلالات بینایی؛ ورم ملتحمه همراه با خونریزی، کراتیت اولسراتیو. علائم با شستشوی مرتب چشم ها یا استفاده پروفیلاکسی کورتیکواستروییدهای چشمی کاهش یافته و یا پیشگیری می شوند.

اختلالات قلبی

نا شایع: پریکاردیت حاد

بسیار نادر: آسیب عضله قلب، مشکلات موقت ضربان قلب

اختلالات تنفسی، قفسه سینه و مدیاستن

نا شایع: ادم ریه به علت افزایش نفوذپذیری مویرگ های آلوئول ها، مشکلات تنفسی، Diffuse interstitial pneumonia

 اختلالات گوارشی:

شایع : موکوزیت ، زخم های غشاء مخاطی ( دهان و مقعد) خصوصا در درمان با دوزهای بالا؛ اسهال شدید با از دست دادن پتاسیم و پروتئین، تهوع و استفراغ (خصوصا پس از تزریق وریدی سریع)، اختلال در بلع

نا شایع: نکروز روده ای، کولیت نکروز شونده. نکروزهای روده ای همراه با انسداد روده و پریتونیت ممکن است خصوصا در درمان با دوزهای بالا رخ دهند.

نادر: زخم های ازوفاژیال، ازوفاژیت

اختلالات مجاری کبد

شایع: افزایش آنزیم های ایجاد کننده کلستاز و هایپربیلی روبینمی

ناشناخته : ترومبوز ورید کبد  ( Budd-chiari syndrome)  در مواردی گزارش شده است. ممکن است آبسه کبدی رخ دهد. در موارد پراکنده ، پانکراتیت در درمان با دوزهای بالای سیتارابین گزارش شده است.

نادر : زردی (Jaundice)

اختلالات پوستی و بافت زیر جلدی

شایع: راش های ماکولوپاپولار،اریترو درما، اریتم، طاسی.  تا ۷۵% بیماران پس از مصرف دوزهای بالای سیتارابین مبتلا به اریتم عمومی گاها همراه با بلیستر و پوسته ریزی می شوند.

ناشایع: دردهای سوزشی در کف دست ها و پاها

اختلالات عضلانی- استخوانی و بافت همبند

ناشایع: میالژی و یا آرترالژی در ناحیه پشت گردن یا پاها

بسیار نادر: رابدومیلوزیس

اختلالات کلیوی و ادراری

ناشایع: افزایش کراتینین پلاسما ، اختلال عملکرد کلیه

نادر: احتباس ادراری

اختلالات عمومی و شرایط محل تزریق

شایع: تخریب بافت در محل تزریق، ترومبوفلبیت، تب و گلو درد

ناشناخته : در موارد پراکنده پس از درمان با  دوزهای بالای سیتارابین، سندروم ترشح نامناسب هورمون آنتی دیورتیک دیده شده است.

تداخل دارویی

در صورتی که هر دارویی با یا بدون تجویز پزشک استفاده می­کنید و یا اخیراً مصرف کرده اید، حتماً پزشک یا داروساز خود را در جریان بگذارید.

در مصرف همزمان این دارو با سایر درمان های سرکوب کننده مغز استخوان (خصوصا سایر داروهای ضد تومور و پرتو درمانی) واکنش های میلوتوکسیک (تخریب کننده مغز استخوان) دیده می شود.

در بیمارانی که دیگوکسین و یا استیل دیگوکسین دریافت می کنند، کنترل مرتب سطح خونی دیگوکسین در طول درمان با سیتارابین توصیه می شود. حتی یک دوز سیتارابین می تواند باعث کاهش سطح غلظت پلاسمایی دیگوکسین در خون و کاهش حذف کلیوی گلیکوزیدها شود. از آنجا که این عارضه با دیژیتوکسین مشاهده نمی شود، در بیماران تحت درمان با سیتارابین توصیه می شود داروی دیگوکسین به دیژیتوکسین تغییر کند.

آنتاگونیسم جنتامایسین: در شرایط برون تن  (in vitro)سیتارابین باعث کاهش حساسیت K.pneumoniae  به جنتامایسین می شود. در بیمارانی که به جنتامایسین پاسخ نمی دهند تغییر آنتی بیوتیک توصیه می شود.

در موارد پراکنده اثر ضد قارچی فلوسیتوزین ممکن است توسط سیتارابین مهار شود.

 ناسازگاریهای شیمیایی (in vitro)  با فلورواوراسیل، جنتامایسین، پنی سیلین G، اگزاسیلین، هپارین (نه با محلول های آماده برای مصرف)، انسولین، متیل پردنیزولون و متوتروکسات وجود دارد.

مصرف در دوران بارداری وشیردهی

سیتارابین که ماده موثره آراسل® است، می تواند باعث آسیب ماده ژنتیکی شود و خواص تراتوژنی دارد. بنابراین محلول انفوزیونی آراسل® نباید در دوران بارداری مصرف شود. در صورتی که زندگی خانم باردار وابسته به درمان با سیتارابین باشد، مشاوره پزشکی جهت ارزیابی احتمالات بروز اثرات مضر بر روی جنین باید انجام شود. خانم ها باید درطول درمان با آراسل® از بارداری پیشگیری کنند.

اگردر طول درمان بارداری اتفاق بیفتد، باید مشاوره ژنتیکی انجام شود.

شیردهی در طول درمان با محلول انفوزیونی آراسل® ممنوع است.

مصرف در کودکان

پارالیز صعودی پیشرفت کننده تاخیری منجربه مرگ، در موارد بسیار نادر در کودکان مبتلا به لوکمی میلوئیدی حاد متعاقب تزریق همزمان داخل نخاعی و داخل وریدی سیتارابین به همراه سایر داروها گزارش شده است.

 

از آنجا که هیچ آنتی دوت موثری موجود نمی باشد، باید احتیاط لازم در تجویز محلول انفوزیونی آراسل® بکار برده شود.  در موارد مصرف بیش از حد باید درمان های حمایتی نظیر تزریق خون و درمان با آنتی بیوتیک انجام شود.

هشدار و احتیاط

در مورد اینداکشن و کانسولیدیشن در لوکمی حاد، درمان با آراسل® تزریقی باید حتما در بیمار بستری تحت نظر انکولوژیست مجرب انجام شود و کنترل دقیق بیمار لازم می باشد. شمارش سلولهای خونی باید به طور مرتب انجام شود و همچنین عملکرد کلیه و کبد و سطح اوریک اسید سرم باید مرتبا کنترل شود. در بیماران دارای تعداد بالای بلاست و یا با توده گسترده تومور (لنفومای غیر هوچکین) درمان پیشگیرانه علیه هیپراوریسمی توصیه می شود. اقدامات درمانی حمایتی باید در دسترس باشد.

آنافیلاکسی

درمان با سیتارابین ممکن است با واکنش های آنافیلاکتیک در ارتباط باشد. در مقاله ای یک مورد شوک آنافیلاکتیک به همراه نارسایی قلبی ریوی حاد (Cardiopulmonary failure)  که نیاز به احیا داشت گزارش شده است. این حادثه دقیقا بلافاصله پس از تزریق وریدی سیتارابین رخ داده است.

سندرم لیز تومور

نظیر سایر داروهای سایتواستاتیک، سیتارابین ممکن است به دنبال لیز سلول های نئوپلاستیک ایجاد هیپراوریسمی ثانویه کند. بنابراین میزان اوریک اسید در خون باید در فواصل زمانی منظم کنترل و اقدامات مناسب در صورت نیاز انجام شود.

عملکرد کلیه و کبد

در بیماران با سابقه نقص عملکرد کبد وکلیه ، احتمال سمیت سیستم اعصاب مرکزی (CNS) خصوصا در دوزهای بالا افزایش می یابد. در این بیماران باید سیتارابین با احتیاط مصرف شود و در صورت لزوم دوز تنظیم شود.

درمان با دوز بالا

درمان با دوز بالا g/m² ۳-۲ از سیتارابین ممکن است با سمیت شدید و یا کشنده CNS، گوارشی و ریوی مرتبط باشد. واکنش های زیر ممکن است رخ دهد:

سمیت قرنیه برگشت پذیر و کونژکتیویت همراه با خونریزی؛ عوارض معمولا برگشت پذیر مغزی و اختلالات مغزی شامل تغییرات شخصیتی، خواب آلودگی، تشنج و کما؛ زخم های گوارشی شدید شامل پنوماتوز سیستوئیدی روده که ممکن است منجر به پریتونیت، سپسیس و آبسه کبدی،  نکروز روده و کولیت نکروز شونده، آسیب کبدی به همراه افزایش بیلی روبین در خون (Hyperbilirubinaemia) شود. سمیت ریوی به خصوص شامل واکنش های زیر می باشد:

ادم ریه و سندروم دیسترس تنفسی حاد (ARDS)

در درمانهای با دوز بالا، کنترل مداوم عملکرد سیستم اعصاب مرکزی(CNS)  و عملکرد ریه باید توسط پزشک مجرب در زمینه این درمان انجام شود. در درمان با دوزهای بالا جهت جلوگیری از مشکلات چشمی، شستشوی مرتب چشم توصیه می شود.

در موارد بسیار نادر ممکن است بیماران دچار اگزانتمای شدید به همراه پوسته ریزی شوند.

متعاقب درمان با دوزهای بالای سیتارابین به همراه دانوروبیسین و آسپاراژیناز، بیماران بزرگسال مبتلا به لوکمی میلوئیدی حاد در موارد نادر دچار نوروپاتی های حسی و محیطی (Peripheral motor and sensory neuropathies) شده اند. کنترل دقیق و در صورت لزوم تنظیم دوز جهت جلوگیری از جراحات غیر قابل برگشت عصبی توصیه می شود.

درمان با دوزهای بالای تجربی از سیتارابین و سیکلوفسفامید جهت آماده سازی برای پیوند مغز استخوان، با مواردی از کاردیومیوپاتی و گاهی مرگ مرتبط بوده است.

تزریق سریع داخل وریدی دوز بالای سیتارابین ممکن است برای ساعت ها باعث تهوع و استفراغ شود. تجویز دارو به صورت انفوزیون می تواند این عارضه راتقلیل دهد .

در صورت واکنش های شدید گوارشی , داروهای ضد تهوع (جهت پیشگیری از تهوع) و درمان حمایتی توصیه می شود.

به لحاظ سرکوب مغز استخوان در بیمارانی که درمان induction  یاConsolidation  دریافت می کنند، نگهداری بیماران در بخش استریل و ایزوله توصیه می شود.

نظیر درمان با سایر داروهای ضد تومور، احتمال مشکلات خونریزی و عفونت های خطرناک در طول درمان با محلول انفوزیونی آراسل® به دنبال سرکوب مغز استخوان وجود دارد.

در صورت بروز علائم سمیت سیستم اعصاب مرکزی و یا هر گونه علائم آلرژی ارزیابی دقیق خطرات در برابر مزایا باید انجام شود.

در طول درمان با محلول انفوزیونی آراسل®واکسیناسیون با پاتوژن های زنده نباید انجام شود.

در صورت تجویز هر دو حالت  داخل وریدی و داخل نخاعی سیتارابین، احتمال سمیت نخاعی افزایش می یابد.

مصرف داخل نخاعی سیتارابین ممکن است عوارض سمی سیستمیک داشته باشد و باید کنترل پارامترهای خونی به دقت انجام شود.

سیتارابین یک ماده تراتوژن و موتاژن است. از تماس آن با پوست  و یا غشاهای مخاطی (خصوصا ناحیه چشم) باید جدا خودداری کرد.

از نشت سیتارابین در هنگام تزریق وریدی باید جلوگیری کرد زیرا احتمال جراحت شدید در بافت های اطراف وجود دارد. در صورت بروز هر علائمی مبنی بر نشت دارو، تزریق باید سریعا متوقف شود.

درمان ترکیبی

مصرف ترکیبی سیتارابین با سایر داروها ممکن است با  abdominal tenderness (پریتونیت) وGuaiac test  positive colitis، با بروز همزمان نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی ، مرتبط باشد. بیماران به دارو درمانی پاسخ داده اند.

پارالیز صعودی پیشرفت کننده تاخیری منجربه مرگ، در موارد بسیار نادر در کودکان مبتلا به لوکمی میلوئیدی حاد متعاقب تزریق همزمان داخل نخاعی و داخل وریدی سیتارابین به همراه سایر داروها گزارش شده است.

در بیماران تحت درمان سیتارابین با دیگر داروها ممکن است التهاب حاد پانکراس بروز کند.

 

رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند

در طول درمان با آراسل® به علت احتمال بروز تهوع و استفراغ از رانندگی و کار با ماشین آلات اجتناب کنید.

توصیه های لازم به بیمار

  • این دارو فقط برای شخص شما تجویز شده است لذا از دادن آن به دیگران بدون تجویز پزشک، جدا خودداری فرمایید حتی اگر علایم بیماری آنها مشابه بیماری شما باشد.

در صورتی که با  تشدید عوارض یا با هر عارضه‏ای شامل آنچه در بروشور ذکرشده یا نشده مواجه شدید، حتماً پزشک یا داروساز خود را آگاه کنید.

 

نمایندگی در ایران: 

شرکت ولیان دارو
تهران، میدان ونک، خیابان ملاصدرا، خیابان پردیس، پلاک ۱۵ واحد واحد ۴
تلفن: ۸۸۶۷۳۷۶۰